Effective Pimple Treatment

Isa ako sa mga taong hindi pinalagpas ng isang napakatinding sakit, para siyang cancer. Ang tawag sa kanya ay ACNE o PIMPLES.


Ang istorya

Nagsimula akong magkaroon ng pimples nung Grade 6 ako, 2 pimples ang unang lumabas sa may bandang ibaba ng mata ko, simula noon gumagamit na ko ng Ponds facial wash. Walang epekto. Lalo atang nagalit.

1st year higschool ako ng  matauhan na ayaw ng mukha ko sa mga facial wash. Pati na rin sa mga sabon, kahit yung mga mild at organic. Isama na rin ang mga facial cleanser.

Nung 3rd year highschool ako, naaalala ko, ga-pigsa ang tumutubo sa mukha ko, saksi ko mga classmate ko. Pansin ko pabalik balik akong nagkakaroon ng pimples, pabalik balik din na nawawala.

Kunwari isang buwan meron, yung susunod na buwan wala. Ganoon ang cycle ng pimples ko. Pero dumating ang pagkakataon, 2nd year college ako, malapit ng gmraduate (associate graduate ako ng HRM), nagtagal ng 1 at kalahating taon, HINDI NAWAWALA ANG TAGHIYAWAT KO!

Kinabahan at natakot talaga ako noon. Unang una nasa field ako ng Hospitality Industry, sino naman ang tatanggap sakin? Buti na lang di pa ko nag-aaply noon, ng mapagpasyahan kong ituloy sa bachelor degree ang course ko :)

Ang pimples ay hindi isang maliit na usapin, lalo na sa mga teenager, at hindi ito pambabaeng usapin. Kahit lalaki nagkakaroon, buti na lang hindi naman severe ang pimples ko, papunta palang. Buti naagapan ko.

Welcome po!

Tawagin nyo na lang akong Kuya TOT (thought).

Isa akong ordinaryong teenager, sa June 2013 hindi na.

Hindi na ko teenager. Pero ordinaryo pa rin ako. Sa kasalukuyan ay nag-aaral ako bilang college student, kinukuha ang kursong HRM.

Pangarap ko magkaroon ng personal blog, isang blog na pwedeng makatulong, makaimpluwensya, at makapagpabago sa buhay ng iba kahit sa pinakamaliit na bagay sa pamamagitan ng aking ishashare na mga impormasyon o kung ano mang gusto kong ishare, pag trip ko magpost.

Gusto ko lang, bago maubos ang ilang taong buhay na ipinahiram sa akin ng dakilang lumikha ng lahat ng bagay, eh may maiiwan ako sa mundo, para naman kahit papaano nagkaroon ako ng "worth" sa mundo. naks ang drama. Pero yun talaga yon, pag namatay kasi ang isang tao kadalasan nakakalimutan na ang lahat ng bagay tungkol sa kaniya. Gusto ko, pag nawala nako, may maiambag man lang ako sa mundo kahit sa gatuldok na bagay.

Hindi ko alam ang kahihinatnan ng blog na to, marami na rin akong nagawang blog pero dinedelete ko rin dahil wala ring pinapatunguhan. Pero last na talaga to, at kahit walang magview nito okay lang, ill still keep on making posts. Hindi ko misyon ang maging no.1 blog sa Pilipinas o sa buong mundo, sapat na yung nakatulong ako sa 1 o 5 tao. Kahit di ko alam kung nakatulong nga.

Smile always :)